چندی پیش داشتم یه فیلم مستند راجع به دایناسورها نگاه می کردم.پسر عموم که اونجا نشسته بود گفت:"چی شد که واقعا دایناسورها از بینرفتن؟"
من گفتم : "فرضیه ای هست که میگه در اثر اصابت یه شهاب سنگ آب و هوای کره زمین به قدری دچار تغییرات ناگهانی شدکه ، همه دایناسورها مردن."
بعد دوباره از من پرسید:" اونا واقعا چه قدر وقت پیش زندگی میکردن؟
اینجا بود که فکر من به عمق این قضیه رفت.دوست دارم اون رو با هر کسی که این وبلاگ رو می خونه در میان بگذارم.میدونید دایناسورها حدود 200 میلیون سال روی کره زمین زندگی کردند بعد با یک همچین جریانی از بین رفتند.قدمت انسان روی کره زمین بسیار در برابر دایناسورهاکمتر هست.از اون گذشته انسان متمدن تنها چند هزار سال قدمت داره.حالا ببینید ما انسانها چقدر خودخواه و مسخره هستیم که ازبعد از انقلاب صنعتی داریم به خودمون غره می شیم که چه هستیم. خدامون رو فراموش میکنیم.در نظر بگیرید انسان داره به قول خودش تمام ذخایر رو مصرف می کنه .حیوانات رواز بین میبره.وبعد بقای خودش رو زیر سئوال میبره.ازطرفی برای خودش دین میسازه و بعد خودش رو اشرف مخلوقات میکنه و میگه خدا با خلق انسان همه چیز رو تمام کرد. آخه یکی نیست بگه اگر انسان عصر حاضر هم خودش با دست خودش تمان امکانات رو مصرف کنه و باعث وقوع داستان های علمی تخیلی بشه ویا اینکه یه شهاب سنگ به زمین بخوره و همه ما نابود بشیم، وهمه چیز از موجودات تک سلولی آغاز بشه، بازهم، هیچ اتفاقی نیوفتاده. چرا که دوباره بعد از چند میلیون سال موجوداتی خلق میشن که به قول خودشون پیشرفتن ویا حتی اشرف مخلوقات هستن.میبینید چقدر ما کوچک و ناچیز و اصلا در برابر نظم موجود در طبیعت هیچ هستیم .حالا اسم این نظم دهنده روهر چی میخواهید بگذارید.
حالا قسمت خنده دار اینجاست که انسان ها با این وضعی که دارن آنچنان حکم می کنند که ا نگار نظم دهنده اونها هستن.قوانین مسخره خودشون رو میسازن و هم دیگه رومجبور به انجام چه کارا که نمیکنند.
بابا یه کم کوتاه بیا. تو انقدر ها هم مالی نیستی که خودت فکر میکنی. دست از خودخواهی و غرور بردار.
من گفتم : "فرضیه ای هست که میگه در اثر اصابت یه شهاب سنگ آب و هوای کره زمین به قدری دچار تغییرات ناگهانی شدکه ، همه دایناسورها مردن."
بعد دوباره از من پرسید:" اونا واقعا چه قدر وقت پیش زندگی میکردن؟
اینجا بود که فکر من به عمق این قضیه رفت.دوست دارم اون رو با هر کسی که این وبلاگ رو می خونه در میان بگذارم.میدونید دایناسورها حدود 200 میلیون سال روی کره زمین زندگی کردند بعد با یک همچین جریانی از بین رفتند.قدمت انسان روی کره زمین بسیار در برابر دایناسورهاکمتر هست.از اون گذشته انسان متمدن تنها چند هزار سال قدمت داره.حالا ببینید ما انسانها چقدر خودخواه و مسخره هستیم که ازبعد از انقلاب صنعتی داریم به خودمون غره می شیم که چه هستیم. خدامون رو فراموش میکنیم.در نظر بگیرید انسان داره به قول خودش تمام ذخایر رو مصرف می کنه .حیوانات رواز بین میبره.وبعد بقای خودش رو زیر سئوال میبره.ازطرفی برای خودش دین میسازه و بعد خودش رو اشرف مخلوقات میکنه و میگه خدا با خلق انسان همه چیز رو تمام کرد. آخه یکی نیست بگه اگر انسان عصر حاضر هم خودش با دست خودش تمان امکانات رو مصرف کنه و باعث وقوع داستان های علمی تخیلی بشه ویا اینکه یه شهاب سنگ به زمین بخوره و همه ما نابود بشیم، وهمه چیز از موجودات تک سلولی آغاز بشه، بازهم، هیچ اتفاقی نیوفتاده. چرا که دوباره بعد از چند میلیون سال موجوداتی خلق میشن که به قول خودشون پیشرفتن ویا حتی اشرف مخلوقات هستن.میبینید چقدر ما کوچک و ناچیز و اصلا در برابر نظم موجود در طبیعت هیچ هستیم .حالا اسم این نظم دهنده روهر چی میخواهید بگذارید.
حالا قسمت خنده دار اینجاست که انسان ها با این وضعی که دارن آنچنان حکم می کنند که ا نگار نظم دهنده اونها هستن.قوانین مسخره خودشون رو میسازن و هم دیگه رومجبور به انجام چه کارا که نمیکنند.
بابا یه کم کوتاه بیا. تو انقدر ها هم مالی نیستی که خودت فکر میکنی. دست از خودخواهی و غرور بردار.