خودجوش
در دنیای امروز که تغییرات به سرعت رخ میدن خیلی معمول شده که بچه ها، از دنیای خارج خانه ویا از عواملی به غیر از والدین خودشون الگو برداری کنند .حتی ما این جمله که بچه ما خیلی بیشتر از ما می فهمه رو زیاد میشنویم.در مقابل این سبک تربیتی که در حال حاضر اکثر بچه ها رو شامل میشه خانواده های کلاسیک مابی هم هستند که محبت خانوادگی در اونها به شدت جریان داره و هر عضو خانواده دیگران را در مسائل مختلف (چه خوب و چه بد) شریک میکنه.معمولا بچه ها در این خانواده ها از مرشد ها ی متعددی استفاده می برند و در نتیجه به این وضع عشق می ورزند.حالا سئوالی که اینجا برای من مطرح شده این هست که چه شده که در این عصر تکنولوژیک چی شده که یک آدم بعد از طی دوران تربیتیش ؛ بدون اینکه مرشدی به واقع معتقد به این سبک کلاسیک داشته باشه به صورت خود جوش به این نتیجه رسیده که باید این دیدگاه رو داشته باشه؟
<< Home