نابغه

اینجا اومدم تا از صفر شروع کنم.یکه وتنها.کاش نبودند تا وجودشون آزارم نمیداد.ای کاش کسی بود که به من دلگرمی میداد.ای کاش کسی بود گه میشد از او یاری خواست.وقتی فکر می کنم دلم به حال خودم میسوزه.خودمو مستحق این وضع نمیدونم.تا کی می خواد ادامه داشته باشه؟